Het zijn de kleine dingen die je mist

Mensen vragen mij, nu ik al wat langer weg ben, mis je thuis niet heel erg? Het antwoord wat ik daar dan op moet geven is nee, eigenlijk mis ik het niet. Ik doe hier zoveel leuke dingen dat je geen tijd hebt om het te missen. Wel zijn er de kleine dingen die je soms mist, dus bij deze voor alle nieuwsgierige mensen, mijn lijst met dingentjes die ik mis.

Ik mis mijn koeienpak. En dan niet zozeer het pak zelf, maar de dagen dat ik hem aanheb. Lekker in mijn pak door het huis slenteren en een beetje hersendood mijn eigen dingen doen. Even een dagje dat je alles wat je mee hebt gemaakt op een rijtje kunt zetten. Hier doen we zoveel leuke dingen dat je af en toe even vergeet niets te doen!

Wat ik ook heel erg mis is een piano, deze eigenlijk met dezelfde reden als hiervoor; spelen en je even je hersenen stilzetten. Op werk luister ik ook veel Ludovico waardoor ik heel veel zin heb om even weg te kruipen en iets te spelen. Misschien moet ik gaan minderen in het luisteren van pianomuziek..

Keukengerei. Alles waarmee ik nu leef in de keuken is: Drie scherpe snijmessen, twee eetmessen, 1 vork, twee lepels, een soepkom, een lunchbakje (Gemaakt door Annemiek en Tamara als cadeautje voor ik wegging! :D ) en een theedoek. José heeft in het begin twee pannen en een spatel gekocht, daar koken we mee. Ja je leest het dus goed, ik heb niet eens een bord. Al moet ik zeggen dat het al 7 weken goed gaat met mijn kommetje (afkloppen), zelfs wraps zijn prima te eten uit een kom! Als er mensen komen eten dan moeten ze hun eigen borden en bestek meenemen want die hebben we niet. Het is net de camping hier! Wat ik echt mis in de keuken zijn een blender en een oven, ik hou van verse soep, pastasaus en lasagne maken. Ik hou sowieso van lekker koken. Dit is op dit moment onmogelijk! Oja en een snijplank zou wel handig zijn, misschien moet ik die binnenkort maar eens gaan aanschaffen.

Verder mis ik een stofzuiger, mijn eigen kledingkast, een fiets (is hier echt niet te doen tenzij je echt levensmoe bent), een bank waar je even een avondje op kunt hangen, verse kaas van de markt, de markt zelf en zo kan ik nog even doorgaan.

Zoals ik in het begin al zei mis ik thuis niet heel erg. Dit komt omdat ik hier heel veel nieuwe goeie vrienden heb gemaakt en ik me hier echt heel thuis voel. Wat ik wel af en toe mis zijn mijn vast vrienden, op de bank hangen bij je ouders, gezellig bijkletsen of sporten met Miek en Tam, hockeyen/feestjes met je teamies en ga zo maar door.

Als ik eerlijk moet zeggen wat ik het meeste mis, dan is mijn antwoord denk ik Fred. Als je 2 jaar lang iedere dag met elkaar in de trein zit, naar feestjes gaat en alles met elkaar bespreekt dan ga je dat missen. Soms sta ik op een feest en denk ik, dit zou zij ook super tof vinden ik wou dat ze dit kon zien. Of dan heb ik iets meegemaakt en dan wou ik dat ik in die verdomde rottrein zat om het haar te vertellen. Of dan krijg ik een berichtje van de feestjes waar zij heengaat en dan denk ik daar had ik bij moeten zijn. Op die momenten heb ik echt zin in zo’n avond dat ik een appje krijg: ‘zullen we een drankje gaan doen, gewoon even gezellig’ en dat we onszelf dan de volgende morgen over alles zeurend terugvinden in die verdomde trein, met veel te kleine ogen, verwarde haren en een voldaan gevoel.


Gelukkig maak ik zoveel leuke dingen mee dat er heel weinig tijd is om na te denken over al deze dingetjes. Zoals afgelopen weekend toen Renée, Tess en ik op de een of andere manier in de vipruimte zijn beland en op het podium naast de dj hebben staan dansen. Ik geloof dat door de drukte ik zelfs vergeten ben om over vorig weekend te vertellen, dus bij deze beloof ik dat er van de week nog een verslag zal verschijnen met alle mooie dingen die ik heb meegemaakt hier!